Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Ένα Κοινωνικό Ιατρείο στο Ελληνικό προσφέρει ελπίδα Tvxs Ρεπορτάζ

Ένα Κοινωνικό Ιατρείο στο Ελληνικό προσφέρει ελπίδα 

Tvxs Ρεπορτάζ

13:12 | 29 Οκτ. 2012
Τελευταία ανανέωση 19:48 | 29 Οκτ. 2012
Ένα μικρό κοινωνικό ιατρείο στο Ελληνικόπεριθάλπει εδώ και δέκα μήνες άπορους, άστεγους, άνεργους και ανασφάλιστους, δωρεάν. Λειτουργεί με γιατρούς που αφιερώνουν τον ελεύθερό τους χρόνο για να βοηθήσουν αφιλοκερδώς τους συνανθρώπους τους, που το έχουν ανάγκη. Πολλοί είναι αυτοί που μέσω του κοινωνικού ιατρείου σώθηκαν ακόμη και από τον καρκίνο. Τους δυο τελευταίους μήνες ο αριθμός των ασθενών είναι μεγαλύτερος από όσος ήταν αθροιστικά όλους τους προηγούμενους, αποδεικνύοντας ότι η κοινωνική πολιτική στην Ελλάδα είναι αδιαμφισβήτητα υπό κατάρρευση.
Ρεπορτάζ: Νίκος Μίχος

Το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο εδράζεται σε μια παλιά αμερικανική αεροπορική βάση στο Ελληνικό, και η λειτουργία του ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2011. Η ιδέα για την δημιουργία αυτής της κίνησης είχε προκύψει ήδη από τις αρχές του 2011 όταν ασθενείς ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ ζητούσαν να εξεταστούν ακόμη και παράτυπα. Ο χώρος όπως και τα λειτουργικά έξοδα του Ιατρείου (νερό, ρεύμα, τηλέφωνο) παρέχονται δωρεάν από τον Δήμο.

«Θέλαμε να στηθεί το Ιατρείο στο Ελληνικό, ώστε σε ένα χώρο που προορίζεται για ξεπούλημα να υπάρχει μια οργάνωση αλληλεγγύης», δηλώνει ο γιατρός Γιώργος Βήχας εξηγώντας γιατί επέλεξαν την συγκεκριμένη τοποθεσία.

Οι προμήθειες σε φάρμακα, εμβόλια, ιατρικά μηχανήματα, βρεφικές πάνες και γάλατα, έρχονται από δωρεές πολιτών, οργανισμών, ακόμη και των Γιατρών του Κόσμου. Μάλιστα, όσα φάρμακα έμειναν από την ανθρωπιστική βοήθεια που μετέφερε στην Γάζα το καράβι Estelle, δόθηκαν υπέρ του Ιατρείου. Η ομάδα των γιατρών που σύστησε το ιατρείο και το λειτουργεί δεν θέλει χορηγίες, «καθώς δεν πρόκειται ποτέ κανείς να διαφημιστεί μέσα από μια δράση αλληλεγγύης. Αυτό είναι η αρχή μας», όπως δηλώνει στο tvxs.gr ο γιατρός Βήχας.

Στην διάδοση της λειτουργίας του Κοινωνικοί Ιατρείου βοήθησε πολύ το διαδίκτυο με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα διεθνή ΜΜΕ, όπως το BBC, οι NYT και το Channel4, που ασχολήθηκαν εκτενώς με την συγκεκριμένη περίπτωση. Ομογενείς και Γερμανοί γιατροί μαθαίνοντας για το ιατρείο από τα ΜΜΕ έχουν δηλώσει την προδιάθεσή τους να βοηθήσουν.

Μέχρι και τον Αύγουστο του 2012 οι ασθενείς ανέρχονταν στους 1200 συνολικά. Τον Σεπτέμβριο μόνο ζήτησαν βοήθεια 600 άνθρωποι, ενώ μέχρι σήμερα, τον Οκτώβριο, το ιατρείο περιέθαλψε 750 άπορους ασθενείς.

«Και ο αριθμός των παιδιών έχει αυξηθεί. Οι γονείς τα φέρνουν για εμβολιασμό και για να πάρουν πάνες και βρεφικό γάλα, τα οποία είναι πανάκριβα», τονίζει η Μαρία Ζαπατίνα, η οποία εργάζεται στο διαχειριστικό τμήμα του ιατρείου.

Τηρούνται ισορροπίες

Τα κριτήρια με τα οποία επιλέγονται οι ασθενείς, είναι τρία: πρέπει να είναι ή άστεγοι ή άποροι ή ανασφάλιστοι. Υπάρχει η σκέψη, όπως δηλώνουν στο tvxs.gr, να διευρυνθούν τα κριτήρια για να μπορούν να περιθάλπονται και οι απόλυτα χαμηλοσυνταξιούχοι. Σε κάθε περίπτωση πριν την περίθαλψη απαιτείται η προσκόμιση πειστηρίων για τις παραπάνω ιδιότητες.

«Εάν έρθει κάποιος που χρειάζεται άμεση φροντίδα θα τον κοιτάξουμε αμέσως χωρίς τα προαπαιτούμενα χαρτιά. Προσπαθούμε, όμως, να διατηρήσουμε μια ισορροπία μεταξύ εκμετάλλευσης του ιατρείου και της γραφειοκρατίας», εξηγεί ο κ. Βήχας.

Αλληλεγγύη και ανταλλαγή

Ανάμεσα σε άλλα κοινωνικά ιατρεία του εξωτερικού και σε αυτό του Ελληνικού, έχουν αναπτυχθεί δράσεις αλληλεγγύης και ανταλλαγής φαρμάκων και προμηθειών ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ιατρείου.

Πολλοί από τους ασθενείς, που έχουν ιαθεί επιστρέφουν πίσω στο Ιατρείο και ζητούν να βοηθήσουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

«Ο γιος ενός καρκινοπαθούς που έλαβε από εμάς τα φάρμακα της χημειοθεραπείας, είναι επισκευαστής κλιματιστικών. Ήρθε και μας ζήτησε ότι και αν χρειαστούμε ποτέ να τον καλέσουμε να έρθει να το αναλάβει αμέσως. Ένας άλλος που κατασκευάζει πόρτες έρχεται και συντηρεί τις υποδομές μας», λέει ο γιατρός.

Όταν η αμερικανική εφημερίδα, New York Times, ασχολήθηκε με το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο σε ρεπορτάζ της σχετικό με την υγεία στην Ελλάδα, η Έλενα, η οποία έπασχε από καρκίνο, σχολίασε ότι το Κοινωνικό Ιατρείο μεσολάβησε για να δεχθεί δωρεάν περίθαλψη σε αντικαρκινική κλινική κόστους 40.000 ευρώ.

Πολλοί ασθενείς που έχουν λάβει την ίδια φροντίδα επιστρέφοντας στο Ιατρείο για να ευχαριστήσουν ήταν χαρούμενοι που κάποιος έδειξε ενδιαφέρον για την περίπτωσή τους και όχι επειδή ιάθηκαν.

«Στόχος μας δεν είναι να δείξουμε ότι αντικαθιστούμε το κράτος αλλά να δώσουμε την ελπίδα ότι δεν είναι όλοι για την πάρτη τους», σχολιάζει ο Γιώργος Βήχας.

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Άρθρο των New York Times για το ΜΚΙΕ και το νοσοκομείο Σωτηρία

«Αυτό είναι αντίσταση» πρόσθεσε, κοιτάζοντας τους εθελοντές και τους ασθενείς να πηγαινοέρχονται μέσα στην κλινική. «Είναι ένα έθνος, ένας λαός που του επιτρέπεται να σταθεί στα δυο του πόδια πάλι με τη βοήθεια που δίνει ο ένας στον άλλο.»




Ανάμεσα στις περικοπές, οι Έλληνες Γιατροί στέλνουν μήνυμα στους Φτωχούς: δεν είσαστε μόνοι

Από τη Liz Alderman



ΑΘΗΝΑ: Ως διευθυντής του μεγαλύτερου ογκολογικού τμήματος της Ελλάδας, ο Δρ. Κώστας Συρίγος νόμιζε ότι τα είχε δει όλα. Αλλά τίποτα δεν τον προετοίμασε για την Έλενα, μια άνεργη γυναίκα η οποία είχε διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού ένα χρόνο πριν τον επισκεφτεί.

Μέχρι τότε, ο όγκος είχε το μέγεθος πορτοκαλιού κ είχε βγει από το δέρμα, αφήνοντας μια πληγή που η Έλενα διατηρούσε στεγνή με χαρτοπετσέτες. «Όταν την είδαμε, μείναμε άφωνοι» είπε ο Δρ. Συρίγος, επικεφαλής του ογκολογικού τμήματος του Γενικού Νοσοκομείου Αγ. Σωτηρία στο κέντρο της Αθήνας. «Όλοι έκλαιγαν. Αυτά τα πράγματα περιγράφονται στα ιατρικά συγγράμματα, αλλά ποτέ δεν τα έβλεπες μέχρι τώρα, όποιος αρρώσταινε σ’ αυτή τη χώρα μπορούσε πάντα να βρει βοήθεια.»

Η ζωή στην Ελλάδα έχει γυρίσει ανάποδα από τότε που ξεκίνησε η κρίση χρέους. Λίγοι όμως είναι οι τομείς όπου η αλλαγή είναι μεγαλύτερη από αυτή στον τομέα της Περίθαλψης. Μέχρι πρόσφατα η Ελλάδα είχε ένα τυπικό Ευρωπαϊκό σύστημα υγείας, με τους εργοδότες και τους εργαζομένους να συνεισφέρουν σε ένα ταμείο το οποίο με την κυβερνητική βοήθεια, χρηματοδοτούσε την περίθαλψη σε όλους τους πολίτες. Οι άνθρωποι που έχαναν τη δουλειά τους εξακολουθούσαν να λαμβάνουν περίθαλψη επ’ αόριστο.

Αυτό άλλαξε τον Ιούλιο του 2011, όταν η Ελλάδα υπέγραψε μια συμφωνία δανεισμού  με διεθνείς δανειστές για να αποτρέψει την οικονομική κατάρρευση. Τώρα, όπως ορίζεται στη συμφωνία, οι Έλληνες που χάνουν τη δουλειά τους έχουν περίθαλψη το πολύ για ένα χρόνο. Μετά από αυτό, αν δε μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά, είναι μόνοι τους, πληρώνοντας τα πάντα από την τσέπη τους.

Περίπου οι μισοί από το 1,2 εκατομμύρια μακροχρόνια άνεργοι της Ελλάδας δεν έχουν ασφάλεια υγείας, ένα νούμερο που αναμένεται να αυξηθεί απότομα σε μια χώρα με ποσοστό ανεργίας 25% και μια ετοιμοθάνατη οικονομία, λέει ο Σάββας Ρομπόλης, διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος. Ένα νέο πακέτο λιτότητας, περικοπών και αύξησης φόρων ύψους 17,5 δις δολαρίων το οποίο συμφωνήθηκε την Τετάρτη με τους διεθνείς δανειστές το μόνο που θα κάνει, είναι τα πράγματα χειρότερα, λένε οι περισσότεροι οικονομολόγοι.     

Οι αλλαγές αναγκάζουν ολοένα αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων να ζητούν βοήθεια εκτός του παραδοσιακού συστήματος υγείας. Η Έλενα, για παράδειγμα, παραπέμφθηκε στον Δρ. Συρίγο από ένα υπόγειο κίνημα που έχει ξεπηδήσει εδώ για να φροντίσει τους ανασφάλιστους. «Στην Ελλάδα τώρα, το να είσαι ανασφάλιστος σημαίνει θάνατο,» λέει ο Δρ. Συρίγος, ένας επιβλητικός άνθρωπος με αυστηρή συμπεριφορά που μαλάκωσε όταν συζητούσε τη σοβαρή κατάσταση των καρκινοπαθών.

Η εξέλιξη είναι καινούρια για τους Έλληνες –και ίσως για την Ευρώπη επίσης. «Κινούμαστε προς την ίδια κατεύθυνση που είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπου όταν χάνεις τη δουλειά σου και είσαι ανασφάλιστος, δεν είσαι καλυμμένος,» είπε ο Δρ.Συρίγος.

Η αλλαγή είναι ιδιαίτερα εμφανής στον τομέα των καρκινοπαθών, με τις μακροχρόνιες και ακριβές θεραπείες. Όταν διαγνωστεί καρκίνος σε ανασφάλιστους, «το σύστημα απλά τους αγνοεί,» είπε ο Δρ Συρίγος. «Δε μπορούν να έχουν πρόσβαση σε χημειοθεραπεία, επεμβάσεις ούτε καν σε απλά φάρμακα.»

Το σύστημα υγείας γίνεται όλο κ πιο δυσλειτουργικό και μπορεί να χειροτερέψει αν η κυβέρνηση κόψει άλλα 2 δις. Δολάρια σε δαπάνες για την Υγεία, κάτι που προτάθηκε ως μέρος νέου σχεδίου λιτότητας με στόχο την εξασφάλιση της χρηματοδότησης. Με άδεια κρατικά ταμεία, οι προμήθειες έχουν λιγοστέψει τόσο πολύ που οι ασθενείς αναγκάζονται να φέρνουν τα δικά τους υλικά, όπως στεντ κ σύριγγες για τις θεραπείες. 

Τα νοσοκομεία κ τα φαρμακεία τώρα απαιτούν τις μετρητοίς εξόφληση για φάρμακα, κάτι που για καρκινοπαθείς ασθενείς φτάνει το ποσό των πολλών χιλιάδων δολαρίων, χρήματα πολλοί από τους οποίους δεν έχουν. Με το σύστημα να καταρρέει, ο Δρ. Συρίγος και πολλοί άλλοι συνάδελφοι αποφάσισαν να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους. 

Νωρίτερα μέσα στη χρονιά, ξεκίνησαν ένα «λαθραίο» δίκτυο για να βοηθήσουν ανασφάλιστους καρκινοπαθείς και άλλους ασθενείς, το οποίο λειτουργεί εκτός του επίσημου συστήματος χρησιμοποιώντας περισσευούμενα φάρμακα που δωρίζονται από φαρμακεία, φαρμακευτικές βιομηχανίες ακόμα και από οικογένειες καρκινοπαθών που έχουν αποβιώσει. Στην Ελλάδα, οι γιατροί που πιάνονται να βοηθούν ανασφάλιστο άτομο χρησιμοποιώντας φάρμακα του νοσοκομείου, πρέπει να πληρώσουν το κόστος από την τσέπη τους.        

Στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο, ένα αυτοσχέδιο ιατρικό κέντρο κοντά σε μια εγκαταλελειμμένη Αμερικάνικη Βάση έξω από την Αθήνα, ο Δρ. Γιώργος Βήχας έδειξε κάποιο απόγευμα τώρα πρόσφατα τις γεμάτες φάρμακα από δωρεές σακούλες που ήταν παραταγμένες στο πάτωμα έξω από το γραφείο του.

«Είμαστε ένα δίκτυο Ρομπέν των Δασών,» είπε ο Δρ. Βήχας, ένας καρδιολόγος που ίδρυσε το υπόγειο κίνημα τον Ιανουάριο. «Αλλά αυτή η επιχείρηση έχει ημερομηνία λήξης,» είπε. «Κάποια στιγμή οι άνθρωποι δε θα είναι σε θέση να κάνουν δωρεές εξαιτίας της κρίσης. Γι’ αυτό πρέπει να πιέσουμε την Πολιτεία να πάρει πάλι την ευθύνη.»

Στο φαρμακείο, ένα μπλε ντουλαπάκι αρχειοθέτησης ήταν γεμάτο με αντικαρκινικά φάρμακα. Αλλά δεν ήταν αρκετά για να φροντίζουν τον αυξανόμενο αριθμό των ασθενών που χτυπούν την πόρτα του. Πολλά από αυτά τα φάρμακα προωθούνται στον Δρα Συρίγο, που έστησε ένα θεραπευτήριο εκτός ωραρίου στο νοσοκομείο πριν τρεις μήνες για να περιθάλπει ασθενείς που του στέλνουν ο Δρ Βήχας κ άλλοι γιατροί του δικτύου.

Το προσωπικό του Δρ Συρίγου συνεχώς προσφέρονται να δουλέψουν εθελοντικά μετά την επίσημη βάρδιά τους. Ο αριθμός των ασθενών έχει ανέβει από 5 στους 35. «Καμιά φορά γυρνάω στο σπίτι κουρασμένη, εξαντλημένη, βλέπω τα πάντα διπλά,» λέει η Κορίνα Λυμπεροπούλου, η παθολόγος που ήταν εκεί κάποιο απόγευμα με 5 γιατρούς νοσοκόμες. «Αλλά όσο υπάρχουν υλικά για να δουλέψουμε, αυτό θα συνεχιστεί.»

Πίσω στο ιατρικό κέντρο, ο Δρ Βήχας είπε ότι δεν είχε φανταστεί ποτέ να κατακλύζονται με ανθρώπους σε ανάγκη.

Την ώρα που μιλούσε, εμφανίστηκε η Έλενα, με ένα γκρι τουρμπάνι στο κεφάλι και μια άνετη δαμασκηνί μπλούζα. Ερχόταν για φάρμακα για να τη βοηθήσουν να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της χημειοθεραπείας που είχε μόλις κάνει με το Δρ Συρίγο.

Η Έλενα είπε ότι έμεινε χωρίς ασφάλιση όταν παραιτήθηκε από τη διδασκαλία για να φροντίσει τους καρκινοπαθείς γονείς της και έναν άρρωστο θείο. Μέχρι τη στιγμή που απεβίωσαν, η οικονομική κρίση είχε χτυπήσει την Ελλάδα και, στα 58 της, ήταν αδύνατο να βρει δουλειά.

Είπε ότι πανικοβλήθηκε όταν διαγνώστηκε να πάσχει από τον ίδιο τύπο καρκίνου του μαστού που σκότωσε τη μητέρα της: οι θεραπείες θα κόστιζαν 40.000 δολάρια της είπαν και οι οικογενειακές αποταμιεύσεις είχαν εξαντληθεί. Προσπάθησε να πουλήσει ένα μικρό κομμάτι γης, αλλά δεν το αγόραζε κανένας. 

Ο καρκίνος της εξαπλώθηκε και δε μπορούσε να βρει θεραπεία μέχρι πριν μερικούς μήνες, οπότε ζήτησε βοήθεια από την υπόγεια κλινική του Δρα Βήχα μετά που άκουσε γι’ αυτή. «Αν δε μπορούσα να έρθω εδώ, δε θα έκανα τίποτα,»είπε. «Στην Ελλάδα σήμερα, πρέπει να κάνεις συμβόλαιο με τον εαυτό σου ότι δε θα αρρωστήσεις πολύ.»

Είπε ότι είναι τρομοκρατημένη από το ότι το Ελληνικό κράτος, ως μέρος της εγγύησης, έχει αφαιρέσει έναν πάσσαλο στήριξης της κοινωνίας. Αλλά το γεγονός ότι γιατροί κ συνηθισμένοι Έλληνες οργανώθηκαν για να αναπληρώσουν εκεί όπου το κράτος απέτυχε, της έδωσε ελπίδα στις πιο μαύρες ώρες της. «Εδώ, υπάρχει κάποιος που νοιάζεται,» είπε η Έλενα.

Για το Δρα Βήχα η πιο δυνατή θεραπεία μπορεί να μην είναι τα φάρμακα αλλά η αισιοδοξία που η ομάδα Ρομπέν των Δασών φέρνει σε αυτούς που έχουν σχεδόν παραιτηθεί. «Αυτό που έχουμε κερδίσει από την κρίση είναι ότι έχουμε έρθει πιο κοντά,» είπε.

«Αυτό είναι αντίσταση» πρόσθεσε, κοιτάζοντας τους εθελοντές και τους ασθενείς να πηγαινοέρχονται μέσα στην κλινική. «Είναι ένα έθνος, ένας λαός που του επιτρέπεται να σταθεί στα δυο του πόδια πάλι με τη βοήθεια που δίνει ο ένας στον άλλο.»

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

ΤΟ ΜΚΙΕ και στην INTERNATIONAL HERALD TRIBUNE στην πρώτη σελίδα


Photo
Elena, a cancer patient, at a clinic in Athens. Her illness long went untreated.CreditAngelos Tzortzinis for The New York Times 
ATHENS — As the head of Greece’s largest oncology department, Dr. Kostas Syrigos thought he had seen everything. But nothing prepared him for Elena, an unemployed woman whose breast cancer had been diagnosed a year before she came to him.
By that time, her cancer had grown to the size of an orange and broken through the skin, leaving a wound that she was draining with paper napkins. “When we saw her we were speechless,” said Dr. Syrigos, the chief of oncology at Sotiria General Hospital in central Athens. “Everyone was crying. Things like that are described in textbooks, but you never see them because until now, anybody who got sick in this country could always get help.”
Life in Greece has been turned on its head since the debt crisis took hold. But in few areas has the change been more striking than in health care. Until recently, Greece had a typical European health system, with employers and individuals contributing to a fund that with government assistance financed universal care. People who lost their jobs received health care and unemployment benefits for a year, but were still treated by hospitals if they could not afford to pay even after the benefits expired.
Photo
At a pharmacy in Athens,  patients waited for medicine.CreditAngelos Tzortzinis for The New York Times 
Things changed in July 2011, when Greece signed a supplemental loan agreement with international lenders to ward off financial collapse. Now, as stipulated in the deal,  Greeks must pay all costs out of pocket after their benefits expire.
About half of Greece’s 1.2 million long-term unemployed lack health insurance, a number that is expected to rise sharply in a country with an unemployment rate of 25 percent and a moribund economy, said Savas Robolis, director of the Labor Institute of the General Confederation of Greek Workers. A new $17.5 billion austerity package of budget cuts and tax increases, agreed upon Wednesday with Greece’s international lenders, will make matters only worse, most economists say.
The changes are forcing increasing numbers of people to seek help outside the traditional health care system. Elena, for example, was referred to Dr. Syrigos by doctors in an underground movement that has sprung up here to care for the uninsured. “In Greece right now, to be unemployed means death,” said Dr. Syrigos, an imposing man with a stern demeanor that grew soft when discussing the plight of cancer patients.
The development is new for Greeks — and perhaps for Europe, too. “We are moving to the same situation that the United States has been in, where when you lose your job and you are uninsured, you aren’t covered,” Dr. Syrigos said.
The change is particularly striking in cancer care, with its lengthy and expensive treatments. When cancer is diagnosed among the uninsured, “the system simply ignores them,” Dr. Syrigos said. He said, “They can’t access chemotherapy, surgery or even simple drugs.”
The health care system itself is increasingly dysfunctional, and may worsen if the government slashes an additional $2 billion in health spending, which it has proposed as part of a new austerity plan aimed to lock down more financing. With the state coffers drained, supplies have gotten so low that some patients have been forced to bring their own supplies, like stents and syringes, for treatments.
Hospitals and pharmacies now demand cash payment for drugs, which for cancer patients can amount to tens of thousands of dollars, money most of them do not have. With the system deteriorating, Dr. Syrigos and several colleagues have decided to take matters into their own hands.
Earlier this year, they set up a surreptitious network to help uninsured cancer patients and other ill people, which operates off the official grid using only spare medicines donated by pharmacies, some pharmaceutical companies and even the families of cancer patients who died. In Greece, doctors found to be helping an uninsured person using hospital medicines must cover the cost from their own pockets.
At the Metropolitan Social Clinic, a makeshift medical center near an abandoned American Air Force base outside Athens, Dr. Giorgos Vichas pointed one recent afternoon to plastic bags crammed with donated medicines lining the dingy floors outside his office.
 
Continue reading the main storyVideo

Greece’s Deep Cuts

As Greece is forced to make steep spending cuts, many families are falling into poverty and face losing healthcare coverage.
 By Nikolia Apostolou on  Publish Date December 26, 2011. Watch in Times Video »
“We’re a Robin Hood network,” said Dr. Vichas, a cardiologist who founded the underground movement in January. “But this operation has an expiration date,” he said. “People at some point will no longer be able to donate because of the crisis. That’s why we’re pressuring the state to take responsibility again.”
In a supply room, a blue filing cabinet was filled with cancer drugs. But they were not enough to take care of the rising number of cancer patients knocking on his door. Many of the medicines are forwarded to Dr. Syrigos, who set up an off-hours infirmary in the hospital three months ago to treat uninsured cancer patients Dr. Vichas and other doctors in the network send his way.
Dr. Syrigos’s staff members consistently volunteer to work after their official shifts; the number of patients has risen to 35 from 5. “Sometimes I come home tired, exhausted, seeing double,” said Korina Liberopoulou, a pathologist on site one afternoon with five doctors and nurses. “But as long as there are materials to work with, this practice will go on.”
Back at the medical center, Dr. Vichas said he had never imagined being so overwhelmed with people in need.
As he spoke, Elena appeared, wearing a pleated gray head wrap and a loose plum blouse. She was coming for drugs to help her cope with the aftermath of chemotherapy she had recently received from Dr. Syrigos.
Elena said she was left without insurance after quitting her teaching job to care for her cancer-stricken parents and a sick uncle. By the time they died, the financial crisis had hit Greece and, at 58, it was impossible for her to find work.
She said she panicked when she was found to have the same type of breast cancer that killed her mother: the treatments would cost at least $40,000, she was told, and her family’s funds were depleted. She tried to sell a small plot of land, but no one was buying.
Her cancer spread, and she could not find treatment until a few months ago, when she sought out Dr. Vichas’s underground clinic after hearing about it through word of mouth. “If I couldn’t come here, I would do nothing,” she said. “In Greece today, you have to make a contract with yourself that you will not get very sick.”
She said she was dismayed that the Greek state, as part of the bailout, had pulled back on a pillar of protection for society. But the fact that doctors and ordinary Greeks were organizing to pitch in where the state failed gave her hope in her bleakest hours. “Here, there is somebody who cares,” Elena said.
For Dr. Vichas, the most powerful therapy may not be the medicines, but the optimism that his Robin Hood group brings to those who have almost given up. “What we’ve gained from the crisis is to come closer together,” he said.
“This is resistance,” he added, sweeping his eyes over the volunteers and patients bustling around the clinic. “It is a nation, a people allowed to stand on their own two feet again with the help they give each other.”
Correction: October 26, 2012 
An article on Thursday about the impact of Greece’s financial crisis on its health care system misstated the terms of a loan agreement signed by Greece in July 2011. The agreement stipulated that after their health care benefits expire, Greeks must pay all costs out of pocket; it did not provide benefits for up to a year for those who lose their jobs. (Since before the loan agreement, the Greek government has provided unemployment benefits and health care for the unemployed for a maximum of one year.)