Συνομιλία με τμικρό θεατή από την παράσταση στα ΚΑΜΙΝΙΑ!

Ρώτησα ένα αγοράκι μετά την παράσταση σήμερα: ''τι σου άρεσε περισσότερο από το έργο; ''
'' Εσύ '' μου απαντά και με ξαφνιάζει
'' Εγώ ο κακός Μπίξεν; Τι σου άρεσε από τον κακό Μπίξεν'' τον ρωτάω''
Και μου απαντάει με ένα μεγάλο χαμόγελο: '' Μου άρεσε όταν σε νίκησε ο παππούς Αγησίλαος στο τέλος και έπεσες κάτω ξερός!''

Σε κάθε παράσταση περιμένουμε στο τέλος με πολύ ενδιαφέρον τα σχόλια και την κριτική των παιδιών. Η ικανοποίηση μας δεν περιγράφεται όταν διαπιστώνουμε πως ο παππούς Αγησίλαος, η Νεφέλη, η Αριάδνη, η Σοφία, Η Νεράιδα αλλά και τα τρία ξωτικά Φρίξεν, Σφίξεν, Μπίξεν, ''μίλησαν'' ο καθένας με τον δικό του τρόπο αποτυπώνοντας στις ψυχές των παιδιών διαφορετικά συναισθήματα. Και κάθε φορά διαπιστώνουμε πως αυτά που τελικά κυριαρχούν είναι η χαρά, η αισιοδοξία, η ευτυχία και η ανακούφιση από την νίκη του καλού και την γελοιοποίηση και την ήττα βέβαια στο τέλος του κακού. Εκτός από τα λόγια τους η χαρά και η ευτυχία τους φαίνεται στα γελαστά τους πρόσωπα και τα φωτεινά τους μάτια!